En büyüğüydü seni kaybetmek korkularımın… Yoktu başka yeryüzünde üstüne. Sen biraz üzülsen hemen kendime yorardım, ben mi bir şey yaptım acaba derdim senin o halini görünce. Hep sakındım gözüm gibi, yeri geldi annenden babandan bile. Hep derdim, derdini ben bileyim bulurum elbet bir çare, etmem ben hayatta iken seni asla muhtaç ele. Ne dediysem dinletemedim ama, değişmedi hiç o güzel gözlerinde ki mana. Değildi hiç bir şey senin bildiğin gibi kadınım. Aynı değildim diğerleriyle ve aynı değildi yaptıklarım. Oysa bilmeliydin sana karşı kullandığım lisanı. İçimi bilmeliydin, kelimelerimin anlamı düşmanca da olsa bilmeliydin sana en şefkatlisinden söylediğimi.
Hani her tartıştığımızda kaçardın ya benden… Konuşmak istemezdin. Neden derdim sana, neden kaçarsın derdinin dermanından? Yok derdin hep, biliyorum yine kandıracaksın beni, pazarlamacı gibi adamsın sen yahu yine güzel laflarla tuzağına düşüreceksin. Ama hep dayanamaz affederdin, o küçük ve saçma tartışmalarımızdan sonra beni.
Bilirdim beni benden ve seni sevdiğimden daha çok severdin. Her şey çok güzel olacak değil mi? diye her soruşunda bin kamçı vururdum sırtıma daha ne istiyorsun ne bekliyorsun derdim kendime… Her şey çok güzel olmalı. Bir yol bulmalı, düzeltmeliydim bu kötü gidişatı. Ama sanki bütün evren bana düşman kesilmiş gibi neye elimi atsam kururdu her kendimi düzeltme çabamda. Ama hep şükrettim Allah’a… Seni karşıma çıkardı ilkin. Nasıl isyan ederim.
Geçen akşam oturdum yazdım vasiyetnamemi. Çok bir şey yoktu bırakacağım ardımda, e çok kimsede yoktu servetime münasip. Ama buldum yine de bir şeyler, birilerine bırakacak. Hayat bu, kimse bilmez ne zaman göçeceğini o ebedi istirahatgahına.. O yüzden yazdım, sen yokken kalırsam yolun ortasındaki küçük ve çaresiz bir çocuk kadar yalnız, çarparsa hızla gelen bir kamyon bedenime ve sensiz kalan ömrüme,ardımda bir mektup ve son sözlerimi okusunlar ben hala hayattaymışım gibi diye. Yani ölüm bile korkutmuyor güzel gözlüm bazen insanı. Ama benim bir korkum var. Tıpkı her koca devin koca korkuları olduğu gibi. Senin yokluğun. İşte bu benim en büyük korkum….
Yorum Yaz